O inteligencji emocjonalnej

Po co nam emocje?

Emocje pojawiają się, gdy oceniamy sytuację jako istotną. Dzięki nim dostajemy informacje na temat tego, co jest dla nas ważne. Dodatkowo stymulują i mobilizują do działania. Ludzie najczęściej starają się unikać nieprzyjemnych myśli i emocji, co w dłuższej perspektywie nie jest skuteczną strategią. Wypieranie przeżyć nie znaczy, że znikną, a raczej staną się trudno dostępne i niekontrolowalne. Ewolucja wyposażyła nas w emocje negatywne, żebyśmy przetrwali. Stanowią sygnał tego, że w naszym życiu dzieje się coś złego. Brak zrozumienia własnych emocji, prowadzi do permanentnego pobudzenia w organizmie. Bez znajomości przyczyny stanu, ludzie nie potrafią go zrozumieć ani nazwać, wzbudza to uczucie niepokoju. Znajomość przyczyny konkretnego stanu jest konieczna do jego kontroli.

Czym jest inteligencja emocjonalna?

W ujęciu Golemana inteligencja emocjonalna wiąże się z satysfakcją z życia, samoświadomością, samooceną, optymizmem i radością z życia. Dzięki niej lepiej się uczymy, pracujemy i nawiązujemy relacje z innymi ludźmi. Z kolei Reuven Bar-On uważa, że inteligencja emocjonalna to zespół powiązanych ze sobą emocjonalnych i społecznych kompetencji, zdolności i cech determinujących efektywne rozumienie i wyrażanie siebie, rozumienie innych ludzi i relacje z nimi, a także radzenie sobie z codziennym życiem.

Dlaczego warto trenować inteligencję emocjonalną?   

Codzienny pęd życia przeszkadza w rozwijaniu inteligencji emocjonalnej, rozumianej jako zdolność do spostrzegania, rozumienia uczuć swoich i innych osób oraz zarządzania emocjami i wykorzystywania tego w celu usprawnienia myślenia (Salovey, Mayer).

Inteligencję emocjonalną można rozwijać do końca życia. Praca nad nią oznacza otwarcie się zarówno na emocje pozytywne, jak i negatywne.